Het verkennen van de natuur, het organische, de vergankelijkheid en het onverwachte. In het schilderproces probeer ik de essentie van de energie van de natuur te vatten. Donkere tinten, abstract ogende werelden met vleugjes figuratieve, organische vormen en vormen zorgen voor vervreemding en een gevoel van onbegrip. Het creëren van diepte in het beeld door middel van licht en donker is dat wel
essentieel bij de vorming van mijn schilderijen. Mijn artistieke onderzoek evolueert momenteel rond het universum en hoe dat zich uit in een kunstwerk. De kosmos zelf is van groot belang in de ontwikkeling van mijn werk. Alles is met elkaar verbonden, van de kleinste atomen tot sterrenstelsels die miljoenen lichtjaren van elkaar verwijderd zijn. De grootschalige
De leegte die de kosmos vult, hangt nauw samen met de nietigheid van het bestaan. Wij maken deel uit van die leegte. Schilderen is een manier om deze leegte te compenseren en zo betekenis te geven aan het leven, aan alles. De natuur wordt op grote schaal en in haar essentie weergegeven in bladvormen die opgaan in een abstracte wereld. Het schilderij wordt een samensmelting van gevoelens en een ervaring die elkaar ontmoeten en vorm krijgen op het doek. Uiteindelijk wordt het een plek waar je je kunt verhouden tot het werk en waar de kijker kan beslissen wat hij wil zien of voelen. Het schilderen is op zichzelf iets natuurlijks. In mijn werk ben ik voortdurend op zoek naar de puurheid van de natuur en hoe die zich manifesteert in de schilderkunst. Door tijdens het schilderen een onvoorspelbare kracht te belichamen, heb ik de neiging om iets natuurlijks te creëren dat zo dicht mogelijk bij de natuur staat.
De natuur ondergaat voortdurend een metamorfose, en dat geldt ook voor mijn schilderijen.